دختر قهرمان من

سلام

 قبلا گفتم که تابستون نیایش را گذاشتم کلاس تکواندو . وسطهای تابستون مربی نیایش گفت که می خواد برا مسابقات که آخر شهریور برگزار می شه انتخابشون کنه که نیایش هم جزو 5 نفر انتخاب شده بود . من خیلی با رفتن به مسابقه موافق نبودم به خاطر اینکه تازه بعضی از فنون رو یاد گرفته بود و تازه هم لباس مبارزه براش گرفته بودم . ولی مربی گفت که حتما نیایش توی مسابقه شرکت کنه .بالاخره روز مسابقه که 24 شهریور بود رسید . هیچ کدوم از مادرا انتظار مدال رو نداشتیم . نیایش به قرعه بیستمین مسابقه بود . دوستان هم باشگاهیش قبل از اون بودن و همشون همون اول با امتیازهای خیلی کم باختن . نوبت نیایش که رسید به صورت باور نکردنی حریفش رو کوبوند خیلی عالی کار کرد 99 امتیاز آورد با اینکه رقیبش دو تا کمربند از اون بالاتر بود و قدش هم از نیایش بلندتر بود . حریفش امتیازش خیلی کمتر از نیایش بود اما چون نیایش با قوانین مسابقه آشنا نبود به خاطر خطاهایی که پاش رو از خط بیرون می گذاشت و فقط یک ثانیه مونده بود تا مسابقه تموم بشه آخرین خطا رو کرد و پاش از خط بیرون رفت و با اینکه امتازش خیلی بالاتر بود باخت . البته من ناراحت شدم از اینکه فقط یک ثانیه منجر به باخت شد ولی خیلی خوشحال شدم از مبارزه خوبی که داشت . مربی هم خیلی تشویقش کرد . بالاخره نیایش مدال برنز آورد و حکم قهرمانی رو هم بهش دادن .بعد از مسابقه به خاطر اینکه بچه ها خودشون خیلی ناراحت شده بودن از باخت همشون رو بردیم یه مغازه و گفتیم هرچی دلشون می خواد بخرن که نیایش یه دفتر و یه مداد رنگی خرید . مربیش خیلی اصرار داره که حتما ادامه بده . ایشالا که موفق می شه .

قربون دختر همه چیز فهمم برم .خوشحالم که تو اولین مبارزه زندگیت موفق شدی عزیزم .